“مچ پا قهر کرد، قهرمانی جهان پرید!”
آقا ما یه امین اسماعیلنژاد داریم، همون غول توپزن تیم ملی. این بشر تا دیروز تو لیگ ملتها هر چی توپ بود کوبیده بود تو زمین، همه فکر میکردن میره قهرمانی جهان، اروپا هم براش صف کشیده: «آقا امین! بیا اینجا بازی کن!»اما چی شد؟ تو یه بازی دوستانه با قطر، مچ پاش گفت: «نه داداش، من دیگه بازی نمیکنم!» و قشنگ همونجا لِه شد همه نقشهها.
یعنی فکر کن، آدم از یه شیر جنگی بشه شیر بیحالِ بیمارستان. سه هفته هم باید استراحت کنه. خلاصه الان تو خونه داره با یخ و باند بیشتر زندگی میکنه تا با توپ و تور.
این بنده خدا فصل پیش تو لهستان ستارهی «اسکرا بلخاتوف» بود. ۵۸۱ امتیاز گرفت، چهارمین بازیکن تأثیرگذار لیگ شد. ولی با همه این افتخارا، یهو گذاشتنش کنار، دادن جاشو به یکی دیگه به اسم آلان سوزا! یعنی رسماً گفتن: «دمت گرم امین جان، برو حالتو ببر، ما خودمون بقیهشو میزنیم!»
حالا هم تو تیم ملی، جاشو دادن به بردیا سعادت، ۲۳ ساله، جوونِ ترکیهایباز! انگار نه انگار امین تازه داشت برا خودش بازاریابی جهانی میکرد.
از همه باحالتر اینکه رسانههای خارجی هم نوشتن: «امینِ ایرانی مصدوم شد»! بابا انگار زلزله اومده باشه، همه جا خبرش رفت. ولی خب، خبر ندارن ما ایرانیا با مصدومیت هم شوخی داریم؛ طرف با پای گچگرفته هم وسط کوچه گلکوچیک بازی میکنه.
حالا امین مونده با یه مچ لَنگ و یه عالمه تیم اروپایی که همشون فهرستشونو پر کردن. یعنی قشنگ تو بازار نقلوانتقالات، همه بساط جمع کردن، این بدبخت تازه رسیده.
ولی خب راستشو بخواین، کسی که اونهمه امتیاز گرفته، اونهمه تور ترکونده، بالاخره یه جایی دوباره میترکونه. ایتالیا باشه، لهستان باشه یا ترکیه، بالاخره دوباره میره اونور توپ میکوبه تو فرق سر حریف.
فعلاً فقط مونده این مچ پا رو راضی کنه:«داداش جونم، بذار دوباره بریم قهرمانی جهان، بعد هر جا خواستی میبرمت!»
بدون نظر! اولین نفر باشید