کارخانهها خاک میخورند، مسئولان هم قهوه!»
رفقا، خبر داغ اینه: مشاور وزیر صمت گفته اگه میخوایم تورم رو مهار کنیم، باید تولید رو تقویت کنیم، نه اینکه بذاریم تولید برای کارخانه مثل سماور خاموش یه گوشه خاک بخوره.
میگه ظرفیت تولید کشور دو برابر نیازه، ولی نصف کارخانهها مثل خونهی خالهجون تو شهرستانه: درش قفل، توش تاریک، بیرونش عنکبوت مستأجر دائم!
حالا دردناکترش اینجاست: ارز داریم، انرژی ارزون هم داریم، ولی تولیدکننده برای گرفتن ارز باید بیشتر از ۱۰۰ روز تو صف بمونه. یعنی طرف اگه همون ۱۰۰ روزو میرفت مکه، برمیگشت، دو تا عمره مفرده هم اضافه میکرد، هنوز نوبتش برای ارز نرسیده بود!
مشاور وزیر میگه: «آقا ما ۲۰ میلیارد دلار تراز مثبت داریم.»
خب پس این همه پول کجاست؟ لابد مثل پولهای تو عروسیه؛ همه میدونن ریخته شده تو جیب داماد، ولی هیچکس نمیدونه کِی خرج میشه!
از اون طرف، برق و انرژی برای کارخانه هم که کلاً قهر کردن با تولیدکننده. یعنی برق برای تولید مثل همون رفیقیه که همیشه وعده میده: «من پشتتم داداش!» ولی سر دعوا غیب میشه.
بعدشم اون شوک ارزی… یکشبه ۲۰ هزار تومن رفت رو نرخ ارز تولیدکننده. یعنی شب میخوابی با دلار نیمایی، صبح پا میشی با دلار آزاد! تولیدکننده هم همونجا با خودش میگه: «والا من اگه میخواستم این همه استرس بکشم، میرفتم کریپتو میزدم!»
خلاصه رفقا؛ وضع تولید تو ایران الان مثل اون پهلوان زورخونهست: بازو گنده، انرژی ارزون، ولی طنابشو بستن به ستون!
کنایه حکیمانه آخر:
حالا مسئولان هی جلسه بذارن، همایش بدن، قهوه بخورن و بگن «باید حمایت کنیم!»
داداش جان! حمایت از تولید مثل کبابکوبیدهس؛ با حرف سیخ نمیشه، باید گوشت واقعی بریزی تو کار!
بدون نظر! اولین نفر باشید